در سال ۱۲۸۸ خورشی در خانواده‌ای پا به جهان گذاشت که صدای خوش و خوب و رسا در آن خانواده موروثی بود. از سن ۵ سالگی خوانندگی را نزد پدر آغاز و مشغول یادگیری ردیف‌ها و مقام‌های آواز ایرانی گردید. شوق و علاقه او به موسیقی و آواز به حدی بود که حتی در سنین کم به هیچ چیز جز موسیقی فکر نمی‌کرد و به فراگیری موسیقی نزد پدر می‌پرداخت.
در سن ۱۳ سالگی پدرش درگذشت و پس از آن برای یادگیری شیوه‌های آواز سنتی به صفحات گرامافون گوش می‌داد تا این که به محضر استاد موسی نی داود راه یافت و نزد او فراگیری هنر موسیقی و دستگاههای موسیقی سنتی ایرانی را بصورت جدی آغاز کرد. او دلباخته روش جلال‌الدین تاج و ظلی و اسماعیل ادیب خوانساری در خوانندگی بود. نخستین کنسرت او به همراه یحیی زرین پنجه در گراند هتل اجرا شد که در آواز دشتی بود و از موفقیت فراوانی برخوردار گشت و همین موفقیت سبب شهرت و معروفیت بیش از حد برای او شد و به این ترتیب به رادیو راه یافت. وی در طول همکاری خود با رادیو، با هنرمندانی چون: مرتضی محجوبی، حسین یاحقی، ابراهیم منصوری، جلیل شهناز همکاری داشت و تمام دستگاههای ایرانی را اجرا کرده‌است تا جایی که او را " بلبل رادیو " لقب دادند.
یونس دردشتی هیچ گاه معروفیت و شهرت خوانندگانی همچون غلامحسین بنان را پیدا نکرد و از آثار بجای مانده از وی تنها می‌توان به تعدادی آثار رادیویی و چند صفحه گرامافون همراه سنتور عباس زندی و تار ابراهیم سرخوش و همچنین چند آواز تصنیف قدیمی اشاره کرد اما با اینحال به عنوان یکی از صداهای ماندگار تاریخ موسیقی ایران از صدای او در آلبوم صد سال آواز آمده‌است. یونس دردشتی پس از انقلاب با توجه به محدودیت‌هایی که وجود داشت به امریکا مهاجرت کرد.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
